“Zie hoe haar kleine gestalte het podium op komt, de ogen als van een blinde die probeert te zien. Dan, na een moment van aarzeling, de stem die tevoorschijn komt uit haar diepste binnenste, die de muziek en de woorden overstijgt, haar van top tot teen overneemt, en ons als een zwartfluwelen golf overspoelt.” (Jean Cocteau)
Amper een meter veertig groot, haar frêle postuur op dat grote podium, maar wat een présence, wat een zeggingskracht! Zaal na zaal in haar ban, icoon van Frankrijk en het Franse chanson. Édith Piaf mag met recht legendarisch worden genoemd, alleen al door de mythes waarmee ze is omgeven, soms door haarzelf gecreëerd of anders wel gretig mee in stand gehouden. Alsof haar leven uit zichzelf al niet bewogen genoeg was. Een bitterzoete roman, soms glanzend, vaak schrijnend.
Édith Giovanna Gassion werd in december 1915 geboren in de arme Parijse volksbuurt Belleville, dochter van een tweederangs zangeres en een straat- en circusacrobaat. Opgegroeid zonder moeder, en al snel ook zonder haar vader, stond Édith er vaak alleen voor. Een precaire jeugd, tot ze op haar negentiende letterlijk van straat werd geplukt door een sjieke nachtclubeigenaar, betoverd door haar prachtige, krachtige stem. Deze Louis Leplée bezorgde Édith haar éérste échte podium en de artiestennaam waarmee ze al snel Parijs, Frankrijk – en daarna de wereld – zou veroveren.
Édith Piaf was van grote betekenis voor het Franse chanson, ook door de vele jonge talenten die ze ontdekte, aanmoedigde en de kneepjes van het vak leerde, zoals Yves Montand, Leo Ferré, Charles Aznavour, Gilbert Bécaud en Georges Moustaki. Maar de grootste erfenis zijn haar onvergetelijke chansons en de passie waarmee ze die vertolkte. Een gedrevenheid die voortkwam uit haar bewogen leven, de pijn van op te groeien zonder warmte en geborgenheid, de hunkering naar liefde en erkenning, door haar vele geliefden en vooral door haar publiek. Een onmetelijke behoefte die haar uiteindelijk in 1963 fataal werd, zevenenveertig jaar nog maar…
In Hommage à Edith neemt Ménestrel u – aan de hand van beelden, verhalen en vijftien van haar chansons – mee door het veelbewogen leven van Édith Piaf, het straatmeisje uit Belleville dat de hele wereld aan haar voeten kreeg, maar uitgeput door hunkering en pijn een vroege dood vond.
Ménestrel: Hommage à Édith
Ménestrel, Hommage à Édith: L’Accordéoniste
Ménestrel zingt “Padam” van Édith Piaf, Bogerd-theater Druten
“Hommage à Édith”, Ménestrel, 3 maart 2024 theater In De Steeg, Den Haag
